Odmiana imienia Gościrka przez przypadki

Gościrka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gościrka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gościrki

Celownik
(komu? czemu?):Gościrce

Biernik
(kogo? co?):Gościrkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gościrką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gościrce

Wołacz
(hej!):Gościrko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GościrkaGościrka tego nie widzi.
Gościrka chce pójść ze mną na spacer.
Gościrka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gościrka.
Mam na imię Gościrka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GościrkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Gościrki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Gościrki.
Muszę pochwalić pomysł Gościrki.
Piszę list do Gościrki.
Serce Gościrki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
GościrceProszę Gościrce nie dokuczać!
Zostawiam Gościrce karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Gościrce wyjdzie do na dobre.
Chciałam szybko pochwalić się Gościrce.
Oczywiście każdy przyzna rację Gościrce.

Biernik:
(kogo? co?)
GościrkęPożegnali w końcu Gościrkę i wyszli razem.
Gościrkę zaświerzbiały ręce.
Przeprosiłam Gościrkę i poszłam dalej.
Spojrzał na Gościrkę i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Gościrkę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GościrkąRazem z Gościrką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zobacz wywiad z Gościrką oraz innymi uczestnikami finału.
Razem z Gościrką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Gościrką.
Byliśmy z Gościrką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GościrceMowa oczywiście o Gościrce.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Gościrce.
Na koniec parę słów o Gościrce.
Na pewno słyszałyście o Gościrce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Gościrce.

Wołacz:
(hej!)
GościrkoCześć Gościrko!
Gdzie jesteś Gościrko!?
Hej Gościrko!
Gościrko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Gościrko!