Odmiana imienia Glikerunia przez przypadki

Glikerunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Glikerunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Glikeruni

Celownik
(komu? czemu?):Glikeruni

Biernik
(kogo? co?):Glikerunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Glikerunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Glikeruni

Wołacz
(hej!):Glikeruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GlikeruniaMa na imię Glikerunia.
Dla mnie było już jasne, ze Glikerunia umiera.
Gdzie jest Glikerunia?
Autorem niniejszego tekstu jest Glikerunia.
Glikerunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GlikeruniPrzed domem Glikeruni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postawa Glikeruni była zupełnie inna.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Glikeruni.
Pożyczę od Glikeruni samochód i możemy jechać.
Przez cały dzień czułam wzrok Glikeruni na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
GlikeruniTym razem nie damy Glikeruni dojść do głosu.
Opowiedziałam Glikeruni o przykrości która mnie spotkała.
Ja na pewno przekaże swój procent Glikeruni.
Zostawiam Glikeruni karteczkę i już mnie nie ma.
Oddaję Glikeruni list.

Biernik:
(kogo? co?)
GlikerunięSpojrzałem znacząco na Glikerunię.
Glikerunię znalazłam w recepcji hotelu.
Chwyciła Glikerunię za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Glikerunię do wyjścia.
Widziałem dzisiaj Glikerunię z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GlikeruniąŚpiewam z Glikerunią.
Zostaliśmy z Glikerunią w salonie sami.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Glikerunią.
Jadę z Glikerunią na dyskotekę.
Wymyśliłam z Glikerunią nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GlikeruniZastanawiał się dlaczego wspomniał o Glikeruni.
Pamiętajmy o Glikeruni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Dobrze, że wspomniałeś o Glikeruni.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Glikeruni.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Glikeruni.

Wołacz:
(hej!)
GlikeruniuGdzie jesteś Glikeruniu!?
Glikeruniu! Wróć do mnie!
Glikeruniu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Glikeruniu za rozmowę!
Dobranoc Glikeruniu!