Odmiana imienia Gintuś przez przypadki

Gintuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gintuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gintusia

Celownik
(komu? czemu?):Gintusiowi

Biernik
(kogo? co?):Gintusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gintusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gintusiu

Wołacz
(hej!):Gintusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GintuśGintuś nie umie śpiewać.
Ma na imię Gintuś.
Moje drugie imię to właśnie Gintuś.
Ja i Gintuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Gintuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GintusiaZbieramy na nowy wózek dla Gintusia.
Serce Gintusia stanęło na moment.
Pożyczę od Gintusia samochód i możemy jechać.
Tata Gintusia poszedł otworzyć drzwi.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gintusia słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
GintusiowiPowiedz wszystkim i Gintusiowi, że nic mi nie jest.
Gintusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Gintusiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Gintusiowi coś się stało.
Tego Gintusiowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
GintusiaZdjęcie przesłane przez Gintusia.
Patrzył na Gintusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przed sesją zapytałam Gintusia co lubi.
Spotkałam Gintusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Chwyciła Gintusia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GintusiemZostanę tu tylko z Gintusiem i chłopakami.
Obie z Gintusiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Gintusiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Tym razem korespondowałam z Gintusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gintusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GintusiuDobrze, że wspomniałeś o Gintusiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Gintusiu.
No a teraz trochę więcej o Gintusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Gintusiu.
Na pewno słyszałyście o Gintusiu.

Wołacz:
(hej!)
GintusiuDobranoc Gintusiu!
Dzień dobry Gintusiu!
Gintusiu! Gdzie jesteś?
Gintusiu! Wróć do mnie!
Hej Gintusiu!