Odmiana imienia Ginterek przez przypadki

Ginterek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ginterek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ginterka

Celownik
(komu? czemu?):Ginterkowi

Biernik
(kogo? co?):Ginterka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ginterkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ginterku

Wołacz
(hej!):Ginterku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GinterekJutro Ginterek wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Ginterek umiera.
Ginterek nie umie śpiewać.
Ginterek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ginterek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GinterkaPostanowiłam zadzwonić do Ginterka i chłopaków.
Ręka Ginterka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Ginterka.
Przyglądałam się dłoniom Ginterka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ginterka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GinterkowiCo tej Ginterkowi po głowie chodzi?
Nie wiem, co powiedzieć Ginterkowi.
Przyglądam się Ginterkowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Ginterkowi miłość.
Dzięki Ginterkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
GinterkaKawę kupioną przez Ginterka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Ginterka zaczęło to nieco irytować.
Sierżant wpatrywał się w Ginterka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Oszołomienie spadło teraz na Ginterka i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Ginterka z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GinterkiemDwa dni temu miałam z Ginterkiem śmieszną przygodę.
Zginął w pojedynku z Ginterkiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ginterkiem.
Karolina miała się spotkać z Ginterkiem przed szkołą.
Siedzieliśmy z Ginterkiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GinterkuCzasami myślę sobie o Ginterku.
Na pewno słyszałyście o Ginterku.
Piszę o Ginterku.
Myślę o Ginterku.
Przynajmniej tak myślał tata o Ginterku.

Wołacz:
(hej!)
GinterkuDziękuję Ginterku za rozmowę!
Dobranoc Ginterku!
Ginterku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Ginterku!
Dobry wieczór Ginterku!