Odmiana imienia Gincia przez przypadki

Gincia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gincia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ginci

Celownik
(komu? czemu?):Ginci

Biernik
(kogo? co?):Gincię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gincią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ginci

Wołacz
(hej!):Ginciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GinciaMam na imię Gincia.
Dopiero do mnie dotarło, że Gincia już tu jest.
Na drugie imię mam Gincia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gincia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gincia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GinciNa korytarzu blisko pokoju Ginci stało kilka osób.
Ginci siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Przedwczoraj były urodziny Ginci.
Nie lubię Ginci.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ginci.

Celownik:
(komu? czemu?)
GinciRozalia z troską przyglądała się Ginci.
Nie wiem, co powiedzieć Ginci.
Dzięki Ginci święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Ginci nie dokuczać!
Mama przyznała rację Ginci.

Biernik:
(kogo? co?)
GincięPrzed sesją zapytałam Gincię co lubi.
Spojrzałam na Gincię jak dopisuje kolejne literki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Gincię.
Obserwuję Gincię bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Gincię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GinciąRazem z Gincią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Siedzieliśmy z Gincią przy basenie.
Pracuję z Gincią.
Jadę na wycieczkę razem z Gincią.
Śpiewam z Gincią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GinciA o Ginci to i słowa rzec nie umiał.
Myślałam cały czas tylko o Ginci.
Warto także pomyśleć chwilę o Ginci.
Mówimy tu oczywiście o Ginci.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Ginci.

Wołacz:
(hej!)
GinciuGinciu! Uważaj!
Witaj Ginciu!
Ginciu! Gdzie jesteś?
Cześć Ginciu!
Gdzie jesteś Ginciu!?