Odmiana imienia Gildka przez przypadki

Gildka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gildka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gildki

Celownik
(komu? czemu?):Gildce

Biernik
(kogo? co?):Gildkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gildką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gildce

Wołacz
(hej!):Gildko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GildkaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Gildka.
Autorem artykułu jest Gildka.
Dla mnie było już jasne, ze Gildka umiera.
Gildka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Gildka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GildkiRęka Gildki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tato Gildki produkował abażury.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Gildki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Gildki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gildki słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
GildceChciałam szybko pochwalić się Gildce.
Tym razem nie damy Gildce dojść do głosu.
Gildce wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Gildce.
Ten nie pozostał dłużny Gildce.

Biernik:
(kogo? co?)
GildkęPrzeprosiłam Gildkę i poszłam dalej.
Popatrzyłam na Gildkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Sierżant wpatrywał się w Gildkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Gildkę znalazłam w recepcji hotelu.
Kawę kupioną przez Gildkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GildkąRazem z Gildką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Powinnam jednak pojechać z Gildką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Gildką.
Zostaliśmy z Gildką w salonie sami.
Dwa dni temu miałam z Gildką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GildcePowoli spełniam swoje marzenia o Gildce.
Pamiętam o Gildce.
A o Gildce to i słowa rzec nie umiał.
Ten wiersz jest o Gildce.
Wczoraj wspomniałam o Gildce z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
GildkoDzień dobry Gildko!
Dziękuję Gildko za rozmowę!
Witaj Gildko!
Cześć Gildko!
Dobry wieczór Gildko!