Odmiana imienia Gil przez przypadki

Gil imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gil

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gila

Celownik
(komu? czemu?):Gilowi

Biernik
(kogo? co?):Gila

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gilem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gilu

Wołacz
(hej!):Gilu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Gilowie, Gile

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gilów

Celownik
(komu? czemu?):Gilom

Biernik
(kogo? co?):Gilów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gilami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gilach

Wołacz
(hej!):Gilowie, Gile!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GilGil odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś Gil ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gil.
Moje drugie imię to właśnie Gil.
Autorem niniejszego tekstu jest Gil.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GilaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Gila.
Najbardziej polubiłam ojca Gila.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Gila.
Wysyłam list do Gila.
Tata Gila sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
GilowiRozalia z troską przyglądała się Gilowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Gilowi coś się stało.
Gilowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zszedłem z drogi Gilowi i usiadłem w fotelu.
Kupiłem Gilowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
GilaPoszłam dalej i wtedy poznałam Gila.
Zdjęcie przesłane przez Gila.
Widziałem dzisiaj Gila z mojej klasy.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Gila.
Obserwuję Gila bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GilemPracuję z Gilem.
Zostanę tu tylko z Gilem i chłopakami.
Wymyśliłam z Gilem nową zabawę.
Przez chwilę oboje z Gilem patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Gilem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GiluPowiedz mi, co myślisz o Gilu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Gilu.
Rozmawiam o Gilu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Gilu.
Wczoraj wspomniałam o Gilu z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
GiluDobry wieczór Gilu!
Gilu! Wróć do mnie!
Hej Gilu!
Gilu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Gilu!