Odmiana imienia Gezka przez przypadki

Gezka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gezka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gezki

Celownik
(komu? czemu?):Gezce

Biernik
(kogo? co?):Gezkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gezką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gezce

Wołacz
(hej!):Gezko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GezkaNa drugie imię mam Gezka.
Gezka chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Gezka.
Co robi Gezka?
Gezka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GezkiRozalia podeszła do Gezki.
W sobotę są urodziny Gezki.
Pożyczę od Gezki samochód i możemy jechać.
Przyglądałam się dłoniom Gezki.
Na korytarzu blisko pokoju Gezki stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
GezceOd początku próbujemy pomóc Gezce.
Chciałam szybko pochwalić się Gezce.
Gezce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Gezce.
Zaproponowałem Gezce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
GezkęWidziałem dzisiaj Gezkę z mojej klasy.
W końcu obudzili Gezkę, żeby ich ratował.
Patrzył na Gezkę z pełnym zgrozy podziwem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Gezkę.
Na Gezkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GezkąWymyśliłam z Gezką nową zabawę.
Wczoraj wracamy z Gezką od lekarza.
Oboje z Gezką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
A sytuacja z Gezką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ja z Gezką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GezceTeraz chcę napisać parę słów o Gezce.
Mamrotał coś o Gezce, gdy podtrzymywał się ściany.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Gezce.
Na koniec parę słów o Gezce.
Dobrze, że wspomniałeś o Gezce.

Wołacz:
(hej!)
GezkoGdzie jesteś Gezko!?
Dziękuję Gezko za rozmowę!
Dobry wieczór Gezko!
Witaj Gezko!
Cześć Gezko!