Odmiana imienia Gertrudzia przez przypadki

Gertrudzia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gertrudzia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gertrudzi

Celownik
(komu? czemu?):Gertrudzi

Biernik
(kogo? co?):Gertrudzię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gertrudzią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gertrudzi

Wołacz
(hej!):Gertrudziu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GertrudziaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Gertrudzia.
Ma na imię Gertrudzia.
Na drugie imię mam Gertrudzia.
Jak już wiecie mam na imię Gertrudzia.
Dla mnie było już jasne, ze Gertrudzia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GertrudziTata Gertrudzi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Rodzina Gertrudzi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przed domem Gertrudzi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przed sobą ujrzałam rękę Gertrudzi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Gertrudzi.

Celownik:
(komu? czemu?)
GertrudziZerwał jabłko i podał je Gertrudzi.
Gertrudzi włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Gertrudzi.
Zaproponowałem Gertrudzi dwa tematy.
Ja na pewno przekaże swój procent Gertrudzi.

Biernik:
(kogo? co?)
GertrudzięNa Gertrudzię spłynęła niewymowna ulga.
Gertrudzię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
W Gertrudzię nagle coś wstąpiło.
Podchodzi, całuje Gertrudzię i idzie do wyjścia.
Zdjęcie przesłane przez Gertrudzię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GertrudziąJa z Gertrudzią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Gertrudzią.
Weekend spędzony z Gertrudzią był przesympatyczny.
Oboje z Gertrudzią wybuchliśmy śmiechem.
Zostanę tu tylko z Gertrudzią i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GertrudziPamiętajmy o Gertrudzi i jej rodzinie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Gertrudzi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Gertrudzi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Gertrudzi.
Śpiewam o Gertrudzi.

Wołacz:
(hej!)
GertrudziuDobranoc Gertrudziu!
Dzień dobry Gertrudziu!
Gertrudziu! Wróć do mnie!
Cześć Gertrudziu!
Dobry wieczór Gertrudziu!