Odmiana imienia Gerlinda przez przypadki

Gerlinda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerlinda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerlindy

Celownik
(komu? czemu?):Gerlindzie

Biernik
(kogo? co?):Gerlindę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerlindą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gerlindzie

Wołacz
(hej!):Gerlindo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerlindaJa i Gerlinda nie wiedziałyśmy, co robić.
Gerlinda odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jutro Gerlinda wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Gerlinda.
Jak już wiecie mam na imię Gerlinda.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerlindyPostanowiłam zadzwonić do Gerlindy i chłopaków.
Tata Gerlindy opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gerlindy słychać.
Pożyczę od Gerlindy samochód i możemy jechać.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Gerlindy.

Celownik:
(komu? czemu?)
GerlindzieRozalia z troską przyglądała się Gerlindzie.
Zerwał jabłko i podał je Gerlindzie.
Musiałam się zwierzyć Gerlindzie.
Oczywiście każdy przyzna rację Gerlindzie.
Dzięki Gerlindzie mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
GerlindęPostaram się namówić Gerlindę na spacer.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Gerlindę bardzo przyjaźnie.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Gerlindę.
Chwyciła Gerlindę za rękaw płaszcza.
Spojrzałem znacząco na Gerlindę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerlindąPracuję razem z Gerlindą.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Gerlindą.
A sytuacja z Gerlindą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gerlindą.
Śpiewam z Gerlindą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GerlindzieMowa oczywiście o Gerlindzie.
A przecież nikt inaczej o Gerlindzie nie pisał.
Warto także pomyśleć chwilę o Gerlindzie.
Mówimy tu oczywiście o Gerlindzie.
Czasami myślę sobie o Gerlindzie.

Wołacz:
(hej!)
GerlindoGdzie jesteś Gerlindo!?
Cześć Gerlindo!
Witaj Gerlindo!
Dzień dobry Gerlindo!
Dobranoc Gerlindo!