Odmiana imienia Gerdka przez przypadki

Gerdka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerdka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerdki

Celownik
(komu? czemu?):Gerdce

Biernik
(kogo? co?):Gerdkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerdką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gerdce

Wołacz
(hej!):Gerdko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerdkaAutorem artykułu jest Gerdka.
Jeśli jednak przegrasz, Gerdka zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Gerdka umiera.
Gerdka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Gerdka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerdkiSpecjalnością Gerdki jest jazda na koniu.
Przedwczoraj były urodziny Gerdki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Gerdki.
Rodzina Gerdki zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam zadzwonić do Gerdki i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
GerdceGerdce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zszedłem z drogi Gerdce i usiadłem w fotelu.
Oddaję Gerdce list.
Kto wie, może Gerdce wyjdzie do na dobre.
Tym razem nie damy Gerdce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
GerdkęPatrzył na Gerdkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Sierżant wpatrywał się w Gerdkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Czekałam na Gerdkę w kawiarni.
Pożegnali w końcu Gerdkę i wyszli razem.
Spojrzałam na Gerdkę w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerdkąObie z Gerdką postawiłyśmy na zmiany.
Refleksyjnie po spotkaniu z Gerdką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Gerdką na krytym basenie.
Razem z Gerdką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z Gerdką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GerdcePamiętajmy o Gerdce i jej rodzinie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Gerdce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Gerdce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Gerdce.
Więcej o Gerdce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
GerdkoHej Gerdko!
Dziękuję Gerdko za rozmowę!
Gerdko! Gdzie jesteś?
Cześć Gerdko!
Dobry wieczór Gerdko!