Odmiana imienia Gerdeczka przez przypadki

Gerdeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerdeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerdeczki

Celownik
(komu? czemu?):Gerdeczce

Biernik
(kogo? co?):Gerdeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerdeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gerdeczce

Wołacz
(hej!):Gerdeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerdeczkaDopiero do mnie dotarło, że Gerdeczka już tu jest.
Gerdeczka chce pójść ze mną na spacer.
Gerdeczka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gdzie jest Gerdeczka?
Moje drugie imię to właśnie Gerdeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerdeczkiPrzyglądałam się dłoniom Gerdeczki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Gerdeczki.
Póki co dodaję zdjęcia Gerdeczki z wakacji.
Nie ma Gerdeczki.
Muszę pochwalić pomysł Gerdeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GerdeczceOczywiście każdy przyzna rację Gerdeczce.
Coś muszę Gerdeczce powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiadam Gerdeczce o swoich zainteresowaniach.
Ten nie pozostał dłużny Gerdeczce.
Co tej Gerdeczce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
GerdeczkęWidzę Gerdeczkę.
Lubię Gerdeczkę.
Na Gerdeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kacper patrzył na Gerdeczkę ze zdumieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Gerdeczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerdeczkąWieczorem z Gerdeczką znowu idziemy na spacer.
Idę na spacer z Gerdeczką.
Ja z Gerdeczką chcemy się przebrać za wampiry.
Dorota spotkała się z Gerdeczką.
Pracuję z Gerdeczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GerdeczceNa koniec parę słów o Gerdeczce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Gerdeczce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Gerdeczce.
Ten wiersz jest o Gerdeczce.
Rozmawiam o Gerdeczce.

Wołacz:
(hej!)
GerdeczkoWitaj Gerdeczko!
Dobry wieczór Gerdeczko!
Hej Gerdeczko!
Dzień dobry Gerdeczko!
Cześć Gerdeczko!