Odmiana imienia Gerardka przez przypadki

Gerardka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerardka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerardki

Celownik
(komu? czemu?):Gerardce

Biernik
(kogo? co?):Gerardkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerardką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gerardce

Wołacz
(hej!):Gerardko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerardkaAutorem niniejszego tekstu jest Gerardka.
Moje drugie imię to właśnie Gerardka.
W domu Gerardka często urządza rodzicom pokazy mody.
Gerardka tego nie widzi.
Za chwilę wróci Gerardka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerardkiJestem mamą Gerardki i jeszcze trojga innych dzieci.
Postawa Gerardki była zupełnie inna.
Szukałem linków do strony Gerardki.
Wysyłam list do Gerardki.
W sobotę są urodziny Gerardki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GerardceZszedłem z drogi Gerardce i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Gerardce.
Przyglądam się Gerardce.
Korzysta z okazji, by wyznać Gerardce miłość.
Zostawiam Gerardce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
GerardkęWidzę Gerardkę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Gerardkę bardzo przyjaźnie.
Przeprosiłam Gerardkę i poszłam dalej.
Doprowadził tym Gerardkę do stanu bliskiego apopleksji.
Zdjęcie przesłane przez Gerardkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerardkąWieczorem z Gerardką znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Gerardką.
Razem z Gerardką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Byliśmy z Gerardką na jarmarku.
Zostanę tu tylko z Gerardką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GerardceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Gerardce.
To jest pieśń o Gerardce.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Gerardce.
Marzę o Gerardce.
Warto także pomyśleć chwilę o Gerardce.

Wołacz:
(hej!)
GerardkoDziękuję Gerardko za rozmowę!
Gerardko! Uważaj!
Cześć Gerardko!
Gerardko! Wróć do mnie!
Gerardko! Gdzie jesteś?