Odmiana imienia Gerardek przez przypadki

Gerardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerardku

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Gerardku

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerardka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Gerardkiem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Gerardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Gerardkowi!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerardekJa i Gerardek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Gerardek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Gerardek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Gerardek.
Gerardek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerardkuPóki co dodaję zdjęcia Gerardku z wakacji.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gerardku słychać.
Tym razem prezentujemy wystawę Gerardku.
Na korytarzu blisko pokoju Gerardku stało kilka osób.
Dla Gerardku ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
Dzięki mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki święta nabrały nowego wymiaru.
wpadły w ucho słowa piosenki.
Co tej po głowie chodzi?
Mama przyznała rację .

Biernik:
(kogo? co?)
GerardkuPopatrzyłam na Gerardku przekonana, że zacznie mówić dalej.
Gerardku zaczęło to nieco irytować.
Postaram się namówić Gerardku na spacer.
Widzę Gerardku.
Na Gerardku spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerardkaPowinnam jednak pojechać z Gerardka.
Zginął w pojedynku z Gerardka.
Pracuję razem z Gerardka.
Wieczorem z Gerardka znowu idziemy na spacer.
Ja z Gerardka coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
W powrotnej drodze myślał o .
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o .
Na koniec parę słów o .
Powiedz mi, co myślisz o .
Myślałam cały czas tylko o .

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
Dobry wieczór !
Dziękuję za rozmowę!
! Uważaj!
! Gdzie jesteś?