Odmiana imienia Gerardek przez przypadki

Gerardek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gerardek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gerardka

Celownik
(komu? czemu?):Gerardkowi

Biernik
(kogo? co?):Gerardka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gerardkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gerardku

Wołacz
(hej!):Gerardku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GerardekJa i Gerardek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Gerardek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Gerardek grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Gerardek.
Gerardek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GerardkaPóki co dodaję zdjęcia Gerardka z wakacji.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gerardka słychać.
Tym razem prezentujemy wystawę Gerardka.
Na korytarzu blisko pokoju Gerardka stało kilka osób.
Dla Gerardka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
GerardkowiDzięki Gerardkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Gerardkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Gerardkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Co tej Gerardkowi po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Gerardkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
GerardkaPopatrzyłam na Gerardka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Gerardka zaczęło to nieco irytować.
Postaram się namówić Gerardka na spacer.
Widzę Gerardka.
Na Gerardka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GerardkiemPowinnam jednak pojechać z Gerardkiem.
Zginął w pojedynku z Gerardkiem.
Pracuję razem z Gerardkiem.
Wieczorem z Gerardkiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Gerardkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GerardkuW powrotnej drodze myślał o Gerardku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Gerardku.
Na koniec parę słów o Gerardku.
Powiedz mi, co myślisz o Gerardku.
Myślałam cały czas tylko o Gerardku.

Wołacz:
(hej!)
GerardkuDzień dobry Gerardku!
Dobry wieczór Gerardku!
Dziękuję Gerardku za rozmowę!
Gerardku! Uważaj!
Gerardku! Gdzie jesteś?