Odmiana imienia Genia przez przypadki

Genia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Genia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Geni

Celownik
(komu? czemu?):Geni

Biernik
(kogo? co?):Genię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Genią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Geni

Wołacz
(hej!):Geniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GeniaGenia ma katar i źle się czuje.
Dopiero do mnie dotarło, że Genia już tu jest.
Moje drugie imię to właśnie Genia.
Gdzie jest Genia?
Jutro Genia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GeniPrzez cały dzień czułam wzrok Geni na sobie.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Geni.
W sobotę są urodziny Geni.
W domu babci Geni od zawsze stał stary zegar.
Prosimy o pomoc dla Geni.

Celownik:
(komu? czemu?)
GeniTym razem nie damy Geni dojść do głosu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Geni.
Geni oczy błyszczą.
Powiedz wszystkim i Geni, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Geni miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
GenięSpojrzałam na Genię.
Przyniesiona przez Genię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Obserwuję Genię bardzo uważnie.
Genię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Popatrzyłam na Genię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GeniąSprzątam pokój z Genią.
Razem z Genią zrobiłyśmy obiad.
Jadę na wycieczkę razem z Genią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Genią.
Powinnam jednak pojechać z Genią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GeniZwiązana jest z nią legenda o Geni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Geni.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Geni.
A o Geni to i słowa rzec nie umiał.
Myślę o Geni.

Wołacz:
(hej!)
GeniuCześć Geniu!
Geniu! Uważaj!
Dobry wieczór Geniu!
Witaj Geniu!
Gdzie jesteś Geniu!?