Odmiana imienia Gemmka przez przypadki

Gemmka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gemmka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gemmki

Celownik
(komu? czemu?):Gemmce

Biernik
(kogo? co?):Gemmkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gemmką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gemmce

Wołacz
(hej!):Gemmko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GemmkaGemmka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Gemmka wraca do domu.
Autorem artykułu jest Gemmka.
Co robi Gemmka?
Gemmka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GemmkiPrzed domem Gemmki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Gemmki.
Postawa Gemmki była zupełnie inna.
Rozalia podeszła do Gemmki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Gemmki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GemmceZszedłem z drogi Gemmce i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Gemmce.
Proszę Gemmce nie dokuczać!
Dzięki Gemmce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Napisałem wiersz dzięki Gemmce.

Biernik:
(kogo? co?)
GemmkęPatrzy na Gemmkę wyczekująco.
Przed wejściem spotkaliśmy Gemmkę.
Widzę Gemmkę.
Gemmkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Gemmkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GemmkąObie z Gemmką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Gemmką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Gemmką znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Gemmką.
Ja z Gemmką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GemmceAnna sama już nie wie, co myśleć o Gemmce.
Pamiętam o Gemmce.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Gemmce.
Dyskutuję o Gemmce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Gemmce.

Wołacz:
(hej!)
GemmkoCześć Gemmko!
Hej Gemmko!
Dziękuję Gemmko za rozmowę!
Dzień dobry Gemmko!
Dobry wieczór Gemmko!