Odmiana imienia Gawrosz przez przypadki

Gawrosz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gawrosz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gawrosza

Celownik
(komu? czemu?):Gawroszowi

Biernik
(kogo? co?):Gawrosza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gawroszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gawroszu

Wołacz
(hej!):Gawroszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GawroszGawrosz nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Gawrosz grzecznie śpi.
Dziś Gawrosz ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gawrosz.
Gawrosz odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GawroszaW słuchawce usłyszałam głos Gawrosza.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Gawrosza.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Gawrosza.
Gawrosza siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Gawrosza.

Celownik:
(komu? czemu?)
GawroszowiTen nie pozostał dłużny Gawroszowi.
Opowiedziałam Gawroszowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Gawroszowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Gawroszowi.
Co tej Gawroszowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
GawroszaSpojrzałem znacząco na Gawrosza.
Lubię Gawrosza.
Chwyciła Gawrosza za rękaw płaszcza.
Pożegnali w końcu Gawrosza i wyszli razem.
Spojrzała na Gawrosza jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GawroszemŚpiewam z Gawroszem.
Idę na spacer z Gawroszem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gawroszem.
Razem z Gawroszem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Gawroszem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GawroszuDyskutuję o Gawroszu.
Dobrze, że wspomniałeś o Gawroszu.
Na koniec parę słów o Gawroszu.
Czasami myślę sobie o Gawroszu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Gawroszu.

Wołacz:
(hej!)
GawroszuDobranoc Gawroszu!
Dzień dobry Gawroszu!
Gawroszu! Uważaj!
Dobry wieczór Gawroszu!
Cześć Gawroszu!