Odmiana imienia Gasparek przez przypadki

Gasparek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gasparek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gasparka

Celownik
(komu? czemu?):Gasparkowi

Biernik
(kogo? co?):Gasparka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gasparkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gasparku

Wołacz
(hej!):Gasparku!

Przykłady deklinacji imienia Gasparek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Gasparek

Jutro Gasparek wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Gasparek.
Gasparek ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gasparek.
Dobrze, że Gasparek grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Gasparka

Postanowiłam zadzwonić do Gasparka i chłopaków.
Rodzina Gasparka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Gasparka.
Tata Gasparka poszedł otworzyć drzwi.
Specjalnością Gasparka jest jazda na koniu.

Celownik (komu? czemu?): Gasparkowi

Coś muszę Gasparkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Rozalia z troską przyglądała się Gasparkowi.
Dzięki Gasparkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mam nadzieję, że Gasparkowi również się podoba.
Oczywiście każdy przyzna rację Gasparkowi.

Biernik (kogo? co?): Gasparka

Postaram się namówić Gasparka na spacer.
Chwyciła Gasparka za rękaw płaszcza.
W Gasparka nagle coś wstąpiło.
Zdjęcie przesłane przez Gasparka.
Na Gasparka spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik (z kim? z czym?): Gasparkiem

Pracuję razem z Gasparkiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gasparkiem.
Weekend spędzony z Gasparkiem był przesympatyczny.
Zostanę tu tylko z Gasparkiem i chłopakami.
Ja z Gasparkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik (o kim? o czym?): Gasparku

W powrotnej drodze myślał o Gasparku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Gasparku.
Mówimy tu oczywiście o Gasparku.
Myślał o Gasparku i o swoim życiu.
Zapraszam na film dokumentalny o Gasparku.

Wołacz (hej!): Gasparku

Dobranoc Gasparku!
Gdzie jesteś Gasparku!?
Dziękuję Gasparku za rozmowę!
Gasparku! Uważaj!
Gasparku! Wróć do mnie!