Odmiana imienia Gardunia przez przypadki

Gardunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gardunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Garduni

Celownik
(komu? czemu?):Garduni

Biernik
(kogo? co?):Gardunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gardunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Garduni

Wołacz
(hej!):Garduniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GarduniaGardunia tego nie widzi.
Autorem niniejszego tekstu jest Gardunia.
W domu Gardunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Gardunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Gardunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GarduniProsimy o pomoc dla Garduni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Garduni słychać.
Nie lubię Garduni.
Uroda Garduni miała potężną moc.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Garduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
GarduniOpowiedziałam Garduni o przykrości która mnie spotkała.
Garduni włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem Garduni magnes na lodówkę.
Daję Garduni, to co najlepsze we mnie.
Co tej Garduni po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
GardunięSpojrzał na Gardunię z zaciekawieniem.
Spojrzałam na Gardunię w wymownym geście.
Sierżant wpatrywał się w Gardunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Gardunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Gardunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GarduniąSiedzieliśmy z Gardunią na kanapie.
Sprzątam pokój razem z Gardunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Gardunią.
Obie z Gardunią postawiłyśmy na zmiany.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Gardunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GarduniOd ostatniego wpisu o Garduni wydarzyło się sporo.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Garduni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Garduni.
Mówimy tu oczywiście o Garduni.
Kto dziś pamięta o Garduni.

Wołacz:
(hej!)
GarduniuDobranoc Garduniu!
Gdzie jesteś Garduniu!?
Cześć Garduniu!
Dzień dobry Garduniu!
Garduniu! Wróć do mnie!