Odmiana imienia Garbonek przez przypadki

Garbonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Garbonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Garbonka

Celownik
(komu? czemu?):Garbonkowi

Biernik
(kogo? co?):Garbonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Garbonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Garbonku

Wołacz
(hej!):Garbonku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GarbonekGarbonek nie umie grać na gitarze.
Jutro Garbonek wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Garbonek już tu jest.
Dziś Garbonek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Garbonek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GarbonkaMuszę pochwalić pomysł Garbonka.
Przed sobą ujrzałam rękę Garbonka.
Dziadek Garbonka w tym czasie miał chorą rękę.
Przyglądałam się dłoniom Garbonka.
Na korytarzu blisko pokoju Garbonka stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
GarbonkowiNapisałem wiersz dzięki Garbonkowi.
Dzięki Garbonkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Daję Garbonkowi, to co najlepsze we mnie.
Zaproponowałem Garbonkowi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Garbonkowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
GarbonkaSpojrzałam na Garbonka jak dopisuje kolejne literki.
Przed wejściem spotkaliśmy Garbonka.
Spojrzał na Garbonka i uśmiechnął się.
Lubię Garbonka.
Spojrzałem znacząco na Garbonka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GarbonkiemSiedzieliśmy z Garbonkiem przy basenie.
Razem z Garbonkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Rozmawiam z Garbonkiem.
Idę na spacer z Garbonkiem.
Śpiewam z Garbonkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GarbonkuBardzo fajny blog o Garbonku.
A przecież nikt inaczej o Garbonku nie pisał.
A o Garbonku to i słowa rzec nie umiał.
Wczoraj wspomniałam o Garbonku z moim tatą.
Kiedyś tam chciałam napisać o Garbonku.

Wołacz:
(hej!)
GarbonkuDobry wieczór Garbonku!
Hej Garbonku!
Dobranoc Garbonku!
Gdzie jesteś Garbonku!?
Dzień dobry Garbonku!