Odmiana imienia Galunia przez przypadki

Galunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Galunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Galuni

Celownik
(komu? czemu?):Galuni

Biernik
(kogo? co?):Galunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Galunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Galuni

Wołacz
(hej!):Galuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GaluniaZa chwilę wróci Galunia z lasu.
Galunia ma katar i źle się czuje.
Jak już wiecie mam na imię Galunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Galunia.
Galunia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GaluniTato Galuni produkował abażury.
Tata Galuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Galuni.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Galuni.
Zaproszenia na urodziny Galuni są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
GaluniTen nie pozostał dłużny Galuni.
Zaproponowałem Galuni dwa tematy.
Opowiadam Galuni o swoich zainteresowaniach.
Korzysta z okazji, by wyznać Galuni miłość.
Kto wie, może Galuni wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
GalunięSpojrzał na Galunię z zaciekawieniem.
Przyniesiona przez Galunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzy na Galunię wyczekująco.
O jego personalia miałam spytać Galunię prywatnie.
Pożegnali w końcu Galunię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GaluniąSiedzieliśmy z Galunią na kanapie.
Razem z Galunią zrobiłyśmy obiad.
Obie z Galunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Galunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Razem z Galunią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GaluniPamiętajmy o Galuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Galuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Galuni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Galuni.
Mówimy tu oczywiście o Galuni.

Wołacz:
(hej!)
GaluniuDziękuję Galuniu za rozmowę!
Hej Galuniu!
Dobranoc Galuniu!
Galuniu! Wróć do mnie!
Witaj Galuniu!