Odmiana imienia Gallik przez przypadki

Gallik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gallik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gallika

Celownik
(komu? czemu?):Gallikowi

Biernik
(kogo? co?):Gallika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gallikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Galliku

Wołacz
(hej!):Galliku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GallikGallik wraca do domu.
Ja i Gallik nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gallik.
Jutro Gallik wyjdzie ze szpitala.
Autorem niniejszego tekstu jest Gallik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GallikaNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Gallika.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Gallika.
Tymczasem zauważyłam wpis Gallika kilka dni temu.
Gallika siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Szkoda że Gallika prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
GallikowiTym razem nie damy Gallikowi dojść do głosu.
Opowiedziałam Gallikowi o przykrości która mnie spotkała.
Ja na pewno przekaże swój procent Gallikowi.
Musiałam się zwierzyć Gallikowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Gallikowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
GallikaPatrzył na Gallika wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Gallika przekonana, że zacznie mówić dalej.
Przed sesją zapytałam Gallika co lubi.
Spotkałam Gallika w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Podchodzi, całuje Gallika i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GallikiemObie z Gallikiem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Gallikiem.
Razem z Gallikiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Tym razem korespondowałam z Gallikiem.
Oboje z Gallikiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GallikuTen wiersz jest o Galliku.
Przy Galliku zapomniałem o wszystkim.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Galliku.
Nie wspomniałem na początku o Galliku.
To jest pieśń o Galliku.

Wołacz:
(hej!)
GallikuGalliku! Uważaj!
Hej Galliku!
Gdzie jesteś Galliku!?
Dzień dobry Galliku!
Galliku! Wróć do mnie!