Odmiana imienia Galinunia przez przypadki

Galinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Galinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Galinuni

Celownik
(komu? czemu?):Galinuni

Biernik
(kogo? co?):Galinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Galinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Galinuni

Wołacz
(hej!):Galinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GalinuniaGalinunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Galinunia.
Za chwilę wróci Galinunia z lasu.
Dziś Galinunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Galinunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GalinuniTata Galinuni sam opatrzył mi nogę.
Rodzina Galinuni zginęła w wypadku samochodowym.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Galinuni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Galinuni.
Przed sobą ujrzałam rękę Galinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
GalinuniDzięki Galinuni święta nabrały nowego wymiaru.
Nie wiem, co powiedzieć Galinuni.
Coś muszę Galinuni powiedzieć, stoi i czeka.
Galinuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Słoik z kawą wyleciał Galinuni z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
GalinunięObserwuję Galinunię bardzo uważnie.
Widzę Galinunię.
Doprowadził tym Galinunię do stanu bliskiego apopleksji.
Nieśmiało gładzi Galinunię po włosach.
Spojrzałem znacząco na Galinunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GalinuniąJadę na wycieczkę razem z Galinunią.
Wieczorem z Galinunią znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Galinunią na jarmarku.
Ja z Galinunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Śpiewam z Galinunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GalinuniPrzy Galinuni zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Galinuni.
W powrotnej drodze myślał o Galinuni.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Galinuni.
Na koniec parę słów o Galinuni.

Wołacz:
(hej!)
GalinuniuGalinuniu! Uważaj!
Dobry wieczór Galinuniu!
Dziękuję Galinuniu za rozmowę!
Dobranoc Galinuniu!
Witaj Galinuniu!