Odmiana imienia Gajunka przez przypadki

Gajunka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gajunka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gajunki

Celownik
(komu? czemu?):Gajunce

Biernik
(kogo? co?):Gajunkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gajunką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gajunce

Wołacz
(hej!):Gajunko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GajunkaMa na imię Gajunka.
Gajunka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Moje drugie imię to właśnie Gajunka.
Dopiero do mnie dotarło, że Gajunka już tu jest.
Dziś Gajunka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GajunkiRodzina Gajunki zginęła w wypadku samochodowym.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Gajunki słychać.
Muszę pochwalić pomysł Gajunki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Gajunki.
W słuchawce usłyszałam głos Gajunki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GajunceDzięki Gajunce święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Gajunce.
Mam nadzieję, że Gajunce również się podoba.
Ja na pewno przekaże swój procent Gajunce.
Chciałam szybko pochwalić się Gajunce.

Biernik:
(kogo? co?)
GajunkęObserwuję Gajunkę bardzo uważnie.
Widzę Gajunkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Gajunkę.
Odprowadziłam Gajunkę do wyjścia.
Chwyciła Gajunkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GajunkąJadę na wycieczkę razem z Gajunką.
Wieczorem z Gajunką znowu idziemy na spacer.
Razem z Gajunką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę z Gajunką na dyskotekę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gajunką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GajunceDzisiaj chciałam napisać o Gajunce.
Na pewno słyszałyście o Gajunce.
Myślałam cały czas tylko o Gajunce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Gajunce.
A przecież nikt inaczej o Gajunce nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
GajunkoGdzie jesteś Gajunko!?
Dobranoc Gajunko!
Gajunko! Uważaj!
Hej Gajunko!
Gajunko! Gdzie jesteś?