Odmiana imienia Gajanka przez przypadki

Gajanka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gajanka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gajanki

Celownik
(komu? czemu?):Gajance

Biernik
(kogo? co?):Gajankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gajanką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gajance

Wołacz
(hej!):Gajanko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GajankaGajanka nie umie śpiewać.
Gajanka wraca do domu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Gajanka.
Na drugie imię mam Gajanka.
W domu Gajanka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GajankiSerce Gajanki stanęło na moment.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Gajanki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Gajanki.
W słuchawce usłyszałam głos Gajanki.
Przed sobą ujrzałam rękę Gajanki.

Celownik:
(komu? czemu?)
GajancePrzyglądam się Gajance.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Gajance coś się stało.
Korzysta z okazji, by wyznać Gajance miłość.
Oddaję Gajance list.
Tego Gajance było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
GajankęLubię Gajankę.
Spojrzał na Gajankę z zaciekawieniem.
Spoglądam na Gajankę.
Spojrzałam na Gajankę.
Doprowadził tym Gajankę do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GajankąIdę na spacer z Gajanką.
Siedzieliśmy z Gajanką na kanapie.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Gajanką.
Sprzątam pokój z Gajanką.
Byliśmy z Gajanką na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GajanceA przecież nikt inaczej o Gajance nie pisał.
Wszyscy dyskutują o Gajance.
Ten wiersz jest o Gajance.
Myślałam cały czas tylko o Gajance.
Dyskutuję o Gajance.

Wołacz:
(hej!)
GajankoHej Gajanko!
Gajanko! Gdzie jesteś?
Cześć Gajanko!
Dzień dobry Gajanko!
Dobranoc Gajanko!