Odmiana imienia Gabrieluś przez przypadki

Gabrieluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gabrieluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gabrielusia

Celownik
(komu? czemu?):Gabrielusiowi

Biernik
(kogo? co?):Gabrielusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gabrielusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gabrielusiu

Wołacz
(hej!):Gabrielusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GabrieluśW domu Gabrieluś często urządza rodzicom pokazy mody.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Gabrieluś.
Gabrieluś tego nie widzi.
Jak już wiecie mam na imię Gabrieluś.
Mam na imię Gabrieluś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GabrielusiaJadę do Gabrielusia.
Specjalnością Gabrielusia jest jazda na koniu.
W domu babci Gabrielusia od zawsze stał stary zegar.
W słuchawce usłyszałam głos Gabrielusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Gabrielusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
GabrielusiowiCo tej Gabrielusiowi po głowie chodzi?
Tego Gabrielusiowi było już za wiele.
Przyglądam się Gabrielusiowi.
Proszę Gabrielusiowi nie dokuczać!
Napisałem wiersz dzięki Gabrielusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
GabrielusiaPatrzy na Gabrielusia wyczekująco.
Spojrzał na Gabrielusia i uśmiechnął się.
Chwyciła Gabrielusia za rękaw płaszcza.
Widzę Gabrielusia.
Patrzę na Gabrielusia i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GabrielusiemObie z Gabrielusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozmawiam z Gabrielusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Gabrielusiem.
Wieczorem z Gabrielusiem znowu idziemy na spacer.
Kasia z Gabrielusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GabrielusiuPamiętajmy o Gabrielusiu i jej rodzinie.
Dzisiaj chciałam napisać o Gabrielusiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Gabrielusiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Gabrielusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Gabrielusiu.

Wołacz:
(hej!)
GabrielusiuGdzie jesteś Gabrielusiu!?
Gabrielusiu! Uważaj!
Gabrielusiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Gabrielusiu za rozmowę!
Dobranoc Gabrielusiu!