Odmiana imienia Gaborek przez przypadki

Gaborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Gaborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Gaborka

Celownik
(komu? czemu?):Gaborkowi

Biernik
(kogo? co?):Gaborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Gaborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Gaborku

Wołacz
(hej!):Gaborku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
GaborekDziś Gaborek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Gaborek?
Ma na imię Gaborek.
Gaborek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gaborek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
GaborkaPrzed domem Gaborka zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Gaborka.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Gaborka.
Serce Gaborka stanęło na moment.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Gaborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
GaborkowiJa na pewno przekaże swój procent Gaborkowi.
Słoik z kawą wyleciał Gaborkowi z rąk.
Chciałam szybko pochwalić się Gaborkowi.
Dzięki Gaborkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Gaborkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
GaborkaPodchodzi, całuje Gaborka i idzie do wyjścia.
Lubię Gaborka.
Przeprosiłam Gaborka i poszłam dalej.
Gaborka zaświerzbiały ręce.
Obserwuję Gaborka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
GaborkiemOboje z Gaborkiem wybuchliśmy śmiechem.
Idę na spacer z Gaborkiem.
Razem z Gaborkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zobacz wywiad z Gaborkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Jadę na wycieczkę razem z Gaborkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
GaborkuPrzez chwilę pomyślałam o Gaborku.
Związana jest z nią legenda o Gaborku.
Nie wspomniałem na początku o Gaborku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Gaborku.
Przynajmniej tak myślał tata o Gaborku.

Wołacz:
(hej!)
GaborkuDziękuję Gaborku za rozmowę!
Gaborku! Wróć do mnie!
Hej Gaborku!
Dzień dobry Gaborku!
Cześć Gaborku!