Odmiana imienia Furzeusz przez przypadki

Furzeusz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Furzeusz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Furzeusza

Celownik
(komu? czemu?):Furzeuszowi

Biernik
(kogo? co?):Furzeusza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Furzeuszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Furzeuszu

Wołacz
(hej!):Furzeuszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FurzeuszJa i Furzeusz nie wiedziałyśmy, co robić.
Furzeusz chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Furzeusz?
Furzeusz nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Furzeusz.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FurzeuszaTata Furzeusza poszedł otworzyć drzwi.
Jadę do Furzeusza.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Furzeusza.
Furzeusza siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Uroda Furzeusza miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
FurzeuszowiKorzysta z okazji, by wyznać Furzeuszowi miłość.
Musiałam się zwierzyć Furzeuszowi.
Od początku próbujemy pomóc Furzeuszowi.
Coś muszę Furzeuszowi powiedzieć, stoi i czeka.
Tym razem nie damy Furzeuszowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
FurzeuszaPrzyniesiona przez Furzeusza kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Furzeusza i uśmiechnął się.
Widziałem dzisiaj Furzeusza z mojej klasy.
Patrzy na Furzeusza wyczekująco.
Czekałam na Furzeusza w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FurzeuszemRazem z Furzeuszem zrobiłyśmy obiad.
Rozmawiam z Furzeuszem.
Wymyśliłam z Furzeuszem nową zabawę.
Obie z Furzeuszem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Furzeuszem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FurzeuszuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Furzeuszu.
A przecież nikt inaczej o Furzeuszu nie pisał.
Myślał o Furzeuszu i o swoim życiu.
Kilka słów od autora materiału o Furzeuszu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Furzeuszu.

Wołacz:
(hej!)
FurzeuszuHej Furzeuszu!
Dobranoc Furzeuszu!
Dzień dobry Furzeuszu!
Dziękuję Furzeuszu za rozmowę!
Cześć Furzeuszu!