Odmiana imienia Fulbertek przez przypadki

Fulbertek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fulbertek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fulbertka

Celownik
(komu? czemu?):Fulbertkowi

Biernik
(kogo? co?):Fulbertka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fulbertkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fulbertku

Wołacz
(hej!):Fulbertku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FulbertekDopiero do mnie dotarło, że Fulbertek już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Fulbertek.
Autorem niniejszego tekstu jest Fulbertek.
Jutro Fulbertek wyjdzie ze szpitala.
Fulbertek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FulbertkaTata Fulbertka sam opatrzył mi nogę.
Nie lubię Fulbertka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Fulbertka.
Rozalia podeszła do Fulbertka.
Muszę pochwalić pomysł Fulbertka.

Celownik:
(komu? czemu?)
FulbertkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Fulbertkowi coś się stało.
Fulbertkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację Fulbertkowi.
Ten nie pozostał dłużny Fulbertkowi.
Fulbertkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
FulbertkaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Fulbertka.
Spojrzałam na Fulbertka jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Fulbertka z mojej klasy.
W Fulbertka nagle coś wstąpiło.
Patrzy na Fulbertka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FulbertkiemPrzez chwilę oboje z Fulbertkiem patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Fulbertkiem przy basenie.
Wymyśliłam z Fulbertkiem nową zabawę.
Weekend spędzony z Fulbertkiem był przesympatyczny.
Obie z Fulbertkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FulbertkuZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Fulbertku.
Kiedyś chciałam napisać o Fulbertku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Fulbertku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Fulbertku.
Mowa oczywiście o Fulbertku.

Wołacz:
(hej!)
FulbertkuFulbertku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Fulbertku za rozmowę!
Dobranoc Fulbertku!
Dzień dobry Fulbertku!
Fulbertku! Uważaj!