Odmiana imienia Franka przez przypadki

Franka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Franka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Franki

Celownik
(komu? czemu?):France

Biernik
(kogo? co?):Frankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Franką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o France

Wołacz
(hej!):Franko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FrankaMoje drugie imię to właśnie Franka.
Autorem niniejszego tekstu jest Franka.
Ja i Franka nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Franka.
Jak już wiecie mam na imię Franka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FrankiPrzez cały dzień czułam wzrok Franki na sobie.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Franki.
Rodzina Franki zginęła w wypadku samochodowym.
Dziadek Franki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie lubię Franki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FranceOpowiadam France o swoich zainteresowaniach.
Od początku próbujemy pomóc France.
Dzięki France święta nabrały nowego wymiaru.
France włosy stanęły dęba na głowie.
Mam nadzieję, że France również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
FrankęPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Frankę.
Zdjęcie przesłane przez Frankę.
Podchodzi, całuje Frankę i idzie do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Frankę i na moment odebrało mu wigor.
Czekałam na Frankę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FrankąPrzez chwilę oboje z Franką patrzyli na siebie.
Zostanę tu tylko z Franką i chłopakami.
Oboje z Franką wybuchliśmy śmiechem.
Karolina miała się spotkać z Franką przed szkołą.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Franką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FranceTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o France.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o France.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o France.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o France.
Dziś napiszę o France.

Wołacz:
(hej!)
FrankoGdzie jesteś Franko!?
Franko! Wróć do mnie!
Franko! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Franko!
Dobry wieczór Franko!