Odmiana imienia Fortunatek przez przypadki

Fortunatek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fortunatek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fortunatka

Celownik
(komu? czemu?):Fortunatkowi

Biernik
(kogo? co?):Fortunatka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fortunatkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fortunatku

Wołacz
(hej!):Fortunatku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FortunatekMam na imię Fortunatek.
Ja i Fortunatek nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Fortunatek?
Autorem artykułu jest Fortunatek.
Fortunatek wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FortunatkaDziadek Fortunatka w tym czasie miał chorą rękę.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Fortunatka.
Rodzina Fortunatka zginęła w wypadku samochodowym.
Tym razem prezentujemy wystawę Fortunatka.
Przed domem Fortunatka zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
FortunatkowiTen nie pozostał dłużny Fortunatkowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Fortunatkowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Fortunatkowi miłość.
Kto wie, może Fortunatkowi wyjdzie do na dobre.
Przyglądam się Fortunatkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
FortunatkaFortunatka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Fortunatka co lubi.
Postaram się namówić Fortunatka na spacer.
Spoglądam na Fortunatka.
Chwyciła Fortunatka za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FortunatkiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Fortunatkiem.
Razem z Fortunatkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję razem z Fortunatkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Fortunatkiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Fortunatkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FortunatkuKiedyś chciałam napisać o Fortunatku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Fortunatku.
Wszyscy dyskutują o Fortunatku.
Związana jest z nią legenda o Fortunatku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Fortunatku.

Wołacz:
(hej!)
FortunatkuHej Fortunatku!
Dobranoc Fortunatku!
Cześć Fortunatku!
Dzień dobry Fortunatku!
Gdzie jesteś Fortunatku!?