Odmiana imienia Florynka przez przypadki

Florynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Florynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Florynki

Celownik
(komu? czemu?):Florynce

Biernik
(kogo? co?):Florynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Florynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Florynce

Wołacz
(hej!):Florynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlorynkaFlorynka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Florynka.
Florynka nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Florynka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Florynka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FlorynkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Florynki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Florynki.
W słuchawce usłyszałam głos Florynki.
Przedwczoraj były urodziny Florynki.
Rodzina Florynki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
FlorynceMam nadzieję, że Florynce również się podoba.
Musiałam się zwierzyć Florynce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Florynce.
Dzięki Florynce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Od początku próbujemy pomóc Florynce.

Biernik:
(kogo? co?)
FlorynkęSpojrzałam na Florynkę w wymownym geście.
Chwyciła Florynkę za rękaw płaszcza.
Postaram się namówić Florynkę na spacer.
W końcu obudzili Florynkę, żeby ich ratował.
Spojrzał na Florynkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FlorynkąSprzątam pokój razem z Florynką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Florynką.
Pracuję razem z Florynką.
Wczoraj wracamy z Florynką od lekarza.
Siedzieliśmy z Florynką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FlorynceA o Florynce to i słowa rzec nie umiał.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Florynce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Florynce.
Mówimy tu oczywiście o Florynce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Florynce.

Wołacz:
(hej!)
FlorynkoDziękuję Florynko za rozmowę!
Gdzie jesteś Florynko!?
Witaj Florynko!
Cześć Florynko!
Hej Florynko!