Odmiana imienia Florusia przez przypadki

Florusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Florusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Florusi

Celownik
(komu? czemu?):Florusi

Biernik
(kogo? co?):Florusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Florusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Florusi

Wołacz
(hej!):Florusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlorusiaFlorusia ma katar i źle się czuje.
Florusia tego nie widzi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Florusia.
Autorem artykułu jest Florusia.
Co robi Florusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FlorusiNie lubię Florusi.
Jestem mamą Florusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Rodzina Florusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Florusi.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Florusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
FlorusiFlorusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Coś muszę Florusi powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Florusi.
Florusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Florusi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
FlorusięSpojrzałam na Florusię w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Florusię.
Oszołomienie spadło teraz na Florusię i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Florusię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałam na Florusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FlorusiąSprzątam pokój razem z Florusią.
Przez chwilę oboje z Florusią patrzyli na siebie.
Karolina miała się spotkać z Florusią przed szkołą.
Oboje z Florusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Sprzątam pokój z Florusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FlorusiCzasami myślę sobie o Florusi.
No a teraz trochę więcej o Florusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Florusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Florusi.
Ten wiersz jest o Florusi.

Wołacz:
(hej!)
FlorusiuDobry wieczór Florusiu!
Hej Florusiu!
Gdzie jesteś Florusiu!?
Cześć Florusiu!
Dobranoc Florusiu!