Odmiana imienia Florunia przez przypadki

Florunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Florunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Floruni

Celownik
(komu? czemu?):Floruni

Biernik
(kogo? co?):Florunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Florunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Floruni

Wołacz
(hej!):Floruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FloruniaMa na imię Florunia.
Florunia nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Florunia zostaje z nami.
Mam na imię Florunia.
Dziś Florunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FloruniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Floruni.
Nie lubię Floruni.
W domu babci Floruni od zawsze stał stary zegar.
Szukałem linków do strony Floruni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Floruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
FloruniNie wiem, co powiedzieć Floruni.
Od początku próbujemy pomóc Floruni.
Kupiłem Floruni magnes na lodówkę.
Ja na pewno przekaże swój procent Floruni.
Floruni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
FlorunięSpoglądam na Florunię.
Doprowadził tym Florunię do stanu bliskiego apopleksji.
Przeprosiłam Florunię i poszłam dalej.
Patrzę na Florunię i nic nie rozumiem.
Spojrzałam na Florunię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FloruniąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Florunią.
Byliśmy z Florunią na jarmarku.
Razem z Florunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Kasia z Florunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Sprzątam pokój razem z Florunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FloruniDyskutuję o Floruni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Floruni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Floruni.
Myślę o Floruni.
Hipnotyzująca powieść o Floruni i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
FloruniuDobry wieczór Floruniu!
Floruniu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Floruniu!
Cześć Floruniu!
Gdzie jesteś Floruniu!?