Odmiana imienia Florka przez przypadki

Florka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Florka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Florki

Celownik
(komu? czemu?):Florce

Biernik
(kogo? co?):Florkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Florką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Florce

Wołacz
(hej!):Florko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlorkaW domu Florka często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Florka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dopiero do mnie dotarło, że Florka już tu jest.
Florka tego nie widzi.
Co robi Florka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FlorkiPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Florki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Florki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Florki słychać.
Jestem mamą Florki i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Florki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FlorceKorzysta z okazji, by wyznać Florce miłość.
Oddaję Florce list.
Nie wiem, co powiedzieć Florce.
Chciałam szybko pochwalić się Florce.
Od początku próbujemy pomóc Florce.

Biernik:
(kogo? co?)
FlorkęSpoglądam na Florkę.
Widzę Florkę.
Na Florkę spłynęła niewymowna ulga.
Florkę znalazłam w recepcji hotelu.
Zdjęcie przesłane przez Florkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FlorkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Florką.
Wieczorem z Florką znowu idziemy na spacer.
Ja z Florką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Florką w salonie sami.
Zostanę tu tylko z Florką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FlorceMyślałam cały czas tylko o Florce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Florce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Florce.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Florce.
Mowa oczywiście o Florce.

Wołacz:
(hej!)
FlorkoCześć Florko!
Dobranoc Florko!
Florko! Wróć do mnie!
Florko! Uważaj!
Witaj Florko!