Odmiana imienia Florianek przez przypadki

Florianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Florianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Florianka

Celownik
(komu? czemu?):Floriankowi

Biernik
(kogo? co?):Florianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Floriankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Florianku

Wołacz
(hej!):Florianku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FlorianekFlorianek nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Florianek zostaje z nami.
Jutro Florianek wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Florianek.
Florianek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FloriankaW domu babci Florianka od zawsze stał stary zegar.
Najbardziej polubiłam ojca Florianka.
Tata Florianka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
W sobotę są urodziny Florianka.
Nie lubię Florianka.

Celownik:
(komu? czemu?)
FloriankowiDaję Floriankowi, to co najlepsze we mnie.
Ja na pewno przekaże swój procent Floriankowi.
Rozalia z troską przyglądała się Floriankowi.
Co tej Floriankowi po głowie chodzi?
Dzięki Floriankowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
FloriankaSpojrzałam na Florianka w wymownym geście.
Florianka zaczęło to nieco irytować.
Florianka znalazłam w recepcji hotelu.
Oszołomienie spadło teraz na Florianka i na moment odebrało mu wigor.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Florianka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FloriankiemSprzątam pokój razem z Floriankiem.
Zginął w pojedynku z Floriankiem.
Zostaliśmy z Floriankiem w salonie sami.
Karolina miała się spotkać z Floriankiem przed szkołą.
Przez chwilę oboje z Floriankiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FloriankuPrzygotowuje książkę o Florianku.
Śpiewam o Florianku.
Na pewno słyszałyście o Florianku.
Pamiętajmy o Florianku i jej rodzinie.
Dzisiaj chciałam napisać o Florianku.

Wołacz:
(hej!)
FloriankuHej Florianku!
Cześć Florianku!
Dziękuję Florianku za rozmowę!
Dobranoc Florianku!
Florianku! Uważaj!