Odmiana imienia Firmus przez przypadki

Firmus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Firmus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Firmusa

Celownik
(komu? czemu?):Firmusowi

Biernik
(kogo? co?):Firmusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Firmusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Firmusie

Wołacz
(hej!):Firmusie!

Przykłady deklinacji imienia Firmus” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Firmus

Co robi Firmus?
Firmus chce pójść ze mną na dyskotekę.
Firmus ma katar i źle się czuje.
Firmus wraca do domu.
Autorem artykułu jest Firmus.

Dopełniacz (kogo? czego?): Firmusa

Szkoda że Firmusa prawie że w ogóle nie ma.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Firmusa.
Zaproszenia na urodziny Firmusa są gotowe.
Wysyłam list do Firmusa.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Firmusa.

Celownik (komu? czemu?): Firmusowi

Od początku próbujemy pomóc Firmusowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Firmusowi.
Zostawiam Firmusowi karteczkę i już mnie nie ma.
Kupiłem Firmusowi magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Firmusowi.

Biernik (kogo? co?): Firmusa

Na Firmusa moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Firmusa.
W Firmusa nagle coś wstąpiło.
Patrzył na Firmusa wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Firmusa.

Narzędnik (z kim? z czym?): Firmusem

Ja z Firmusem chcemy się przebrać za wampiry.
A sytuacja z Firmusem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Weekend spędzony z Firmusem był przesympatyczny.
Obie z Firmusem postawiłyśmy na zmiany.
Przez chwilę oboje z Firmusem patrzyli na siebie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Firmusie

A o Firmusie to i słowa rzec nie umiał.
Myślał o Firmusie i o swoim życiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Firmusie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Firmusie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Firmusie.

Wołacz (hej!): Firmusie

Hej Firmusie!
Firmusie! Gdzie jesteś?
Firmusie! Uważaj!
Dzień dobry Firmusie!
Firmusie! Wróć do mnie!