Odmiana imienia Filipusia przez przypadki

Filipusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filipusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filipusi

Celownik
(komu? czemu?):Filipusi

Biernik
(kogo? co?):Filipusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filipusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filipusi

Wołacz
(hej!):Filipusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FilipusiaNa drugie imię mam Filipusia.
Filipusia nie umie śpiewać.
Filipusia tego nie widzi.
Filipusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Filipusia z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FilipusiRodzina Filipusi zginęła w wypadku samochodowym.
Na korytarzu blisko pokoju Filipusi stało kilka osób.
Zaproszenia na urodziny Filipusi są gotowe.
Piszę list do Filipusi.
Nie ma Filipusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
FilipusiCo tej Filipusi po głowie chodzi?
Słoik z kawą wyleciał Filipusi z rąk.
Oczywiście każdy przyzna rację Filipusi.
Tym razem nie damy Filipusi dojść do głosu.
Zerwał jabłko i podał je Filipusi.

Biernik:
(kogo? co?)
FilipusięOszołomienie spadło teraz na Filipusię i na moment odebrało mu wigor.
Patrzy na Filipusię wyczekująco.
Widziałem dzisiaj Filipusię z mojej klasy.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Filipusię bardzo przyjaźnie.
Sierżant wpatrywał się w Filipusię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FilipusiąKarolina miała się spotkać z Filipusią przed szkołą.
Obie z Filipusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wymyśliłam z Filipusią nową zabawę.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Filipusią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Filipusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FilipusiPomyśl nad tym, co napisałam ci o Filipusi.
Związana jest z nią legenda o Filipusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Filipusi.
Dziś napiszę o Filipusi.
Marzę o Filipusi.

Wołacz:
(hej!)
FilipusiuDzień dobry Filipusiu!
Dziękuję Filipusiu za rozmowę!
Witaj Filipusiu!
Filipusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Filipusiu!