Odmiana imienia Filipunia przez przypadki

Filipunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filipunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filipuni

Celownik
(komu? czemu?):Filipuni

Biernik
(kogo? co?):Filipunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filipunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filipuni

Wołacz
(hej!):Filipuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FilipuniaDopiero do mnie dotarło, że Filipunia już tu jest.
Dobrze, że Filipunia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Filipunia.
Filipunia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Filipunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FilipuniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Filipuni.
Wysyłam list do Filipuni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Filipuni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Filipuni.
Przed domem Filipuni zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
FilipuniZostawiam Filipuni karteczkę i już mnie nie ma.
Zaproponowałem Filipuni dwa tematy.
Coś muszę Filipuni powiedzieć, stoi i czeka.
Powiedz wszystkim i Filipuni, że nic mi nie jest.
Kupiłem Filipuni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
FilipunięWidzę Filipunię.
Postaram się namówić Filipunię na spacer.
Patrzył na Filipunię z pełnym zgrozy podziwem.
Na Filipunię spłynęła niewymowna ulga.
Spotkałam Filipunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FilipuniąWieczorem z Filipunią znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Filipunią.
Oboje z Filipunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ja z Filipunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Tym razem korespondowałam z Filipunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FilipuniW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Filipuni.
Kiedyś chciałam napisać o Filipuni.
Piszę o Filipuni.
Dzisiaj chciałam napisać o Filipuni.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Filipuni.

Wołacz:
(hej!)
FilipuniuFilipuniu! Uważaj!
Filipuniu! Wróć do mnie!
Cześć Filipuniu!
Dziękuję Filipuniu za rozmowę!
Dobry wieczór Filipuniu!