Odmiana imienia Filipka przez przypadki

Filipka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filipka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filipki

Celownik
(komu? czemu?):Filipce

Biernik
(kogo? co?):Filipkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filipką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filipce

Wołacz
(hej!):Filipko!

Przykłady odmiany imienia Filipka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Filipka

Mam na imię Filipka.
Filipka wraca do domu.
Dobrze, że Filipka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Filipka zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Filipka umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Filipki

Byłam pełna uznania dla rozwoju Filipki.
Dziadek Filipki w tym czasie miał chorą rękę.
Przed domem Filipki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Filipki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Filipki.

Celownik (komu? czemu?): Filipce

Korzysta z okazji, by wyznać Filipce miłość.
Dzięki Filipce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Filipce święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Filipce po głowie chodzi?
Daję Filipce, to co najlepsze we mnie.

Biernik (kogo? co?): Filipkę

Widziałem dzisiaj Filipkę z mojej klasy.
Widzę Filipkę.
Patrzę na Filipkę i nic nie rozumiem.
Filipkę zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Filipkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Filipką

Wymyśliłam z Filipką nową zabawę.
Wieczorem z Filipką znowu idziemy na spacer.
Kasia z Filipką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zginął w pojedynku z Filipką.
Oboje z Filipką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik (o kim? o czym?): Filipce

W powrotnej drodze myślał o Filipce.
A przecież nikt inaczej o Filipce nie pisał.
Czasami myślę sobie o Filipce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Filipce.
Więcej o Filipce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz (hej!): Filipko

Filipko! Uważaj!
Filipko! Wróć do mnie!
Filipko! Gdzie jesteś?
Cześć Filipko!
Hej Filipko!