Odmiana imienia Filipka przez przypadki

Filipka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filipka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filipki

Celownik
(komu? czemu?):Filipce

Biernik
(kogo? co?):Filipkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filipką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filipce

Wołacz
(hej!):Filipko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FilipkaMam na imię Filipka.
Filipka wraca do domu.
Dobrze, że Filipka grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Filipka zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Filipka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FilipkiByłam pełna uznania dla rozwoju Filipki.
Dziadek Filipki w tym czasie miał chorą rękę.
Przed domem Filipki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Filipki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Filipki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FilipceKorzysta z okazji, by wyznać Filipce miłość.
Dzięki Filipce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dzięki Filipce święta nabrały nowego wymiaru.
Co tej Filipce po głowie chodzi?
Daję Filipce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
FilipkęWidziałem dzisiaj Filipkę z mojej klasy.
Widzę Filipkę.
Patrzę na Filipkę i nic nie rozumiem.
Filipkę zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Filipkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FilipkąWymyśliłam z Filipką nową zabawę.
Wieczorem z Filipką znowu idziemy na spacer.
Kasia z Filipką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zginął w pojedynku z Filipką.
Oboje z Filipką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FilipceW powrotnej drodze myślał o Filipce.
A przecież nikt inaczej o Filipce nie pisał.
Czasami myślę sobie o Filipce.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Filipce.
Więcej o Filipce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
FilipkoFilipko! Uważaj!
Filipko! Wróć do mnie!
Filipko! Gdzie jesteś?
Cześć Filipko!
Hej Filipko!