Odmiana imienia Filipcio przez przypadki

Filipcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filipcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filipcia

Celownik
(komu? czemu?):Filipciowi

Biernik
(kogo? co?):Filipcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filipciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filipciu

Wołacz
(hej!):Filipciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FilipcioMa na imię Filipcio.
Za chwilę wróci Filipcio z lasu.
Mam na imię Filipcio.
Gdzie jest Filipcio?
Filipcio nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FilipciaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Filipcia.
Prosimy o pomoc dla Filipcia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Filipcia.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Filipcia słychać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Filipcia.

Celownik:
(komu? czemu?)
FilipciowiJa na pewno przekaże swój procent Filipciowi.
Zszedłem z drogi Filipciowi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Filipciowi.
Nie wiem, co powiedzieć Filipciowi.
Filipciowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
FilipciaPożegnali w końcu Filipcia i wyszli razem.
Spotkałam Filipcia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Kawę kupioną przez Filipcia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Nieśmiało gładzi Filipcia po włosach.
Filipcia znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FilipciemRazem z Filipciem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Tym razem korespondowałam z Filipciem.
Dwa dni temu miałam z Filipciem śmieszną przygodę.
Ja z Filipciem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zostaliśmy z Filipciem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FilipciuA o Filipciu to i słowa rzec nie umiał.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Filipciu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Filipciu.
Wspominam o Filipciu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Filipciu.

Wołacz:
(hej!)
FilipciuGdzie jesteś Filipciu!?
Filipciu! Uważaj!
Dzień dobry Filipciu!
Cześć Filipciu!
Filipciu! Gdzie jesteś?