Odmiana imienia Filiberta przez przypadki

Filiberta imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Filiberta

Dopełniacz
(kogo? czego?):Filiberty

Celownik
(komu? czemu?):Filibercie

Biernik
(kogo? co?):Filibertę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Filibertą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Filibercie

Wołacz
(hej!):Filiberto!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FilibertaFiliberta nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Filiberta.
Dobrze, że Filiberta grzecznie śpi.
Filiberta tego nie widzi.
Na drugie imię mam Filiberta.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FilibertyPrzyglądałam się dłoniom Filiberty.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Filiberty.
Jestem mamą Filiberty i jeszcze trojga innych dzieci.
Przedwczoraj były urodziny Filiberty.
Nie lubię Filiberty.

Celownik:
(komu? czemu?)
FilibercieFilibercie przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Filibercie.
Oczywiście każdy przyzna rację Filibercie.
Co tej Filibercie po głowie chodzi?
Nie wiem, co powiedzieć Filibercie.

Biernik:
(kogo? co?)
FilibertęKacper patrzył na Filibertę ze zdumieniem.
Obserwuję Filibertę bardzo uważnie.
Na Filibertę spłynęła niewymowna ulga.
Doprowadził tym Filibertę do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałam na Filibertę jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FilibertąDorota spotkała się z Filibertą.
Jadę na wycieczkę razem z Filibertą.
Ja z Filibertą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Byliśmy z Filibertą na jarmarku.
Siedzieliśmy z Filibertą przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FilibercieA o Filibercie to i słowa rzec nie umiał.
Na koniec parę słów o Filibercie.
Hipnotyzująca powieść o Filibercie i płatnym mordercy.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Filibercie.
No a teraz trochę więcej o Filibercie.

Wołacz:
(hej!)
FilibertoDziękuję Filiberto za rozmowę!
Filiberto! Uważaj!
Gdzie jesteś Filiberto!?
Hej Filiberto!
Filiberto! Wróć do mnie!