Odmiana imienia Fidelia przez przypadki

Fidelia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fidelia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fidelii

Celownik
(komu? czemu?):Fidelii

Biernik
(kogo? co?):Fidelię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fidelią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fidelii

Wołacz
(hej!):Fidelio!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FideliaAutorem niniejszego tekstu jest Fidelia.
Fidelia wraca do domu.
Autorem artykułu jest Fidelia.
Dobrze, że Fidelia grzecznie śpi.
Jutro Fidelia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FideliiTym razem prezentujemy wystawę Fidelii.
Tato Fidelii produkował abażury.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Fidelii.
Specjalnością Fidelii jest jazda na koniu.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Fidelii.

Celownik:
(komu? czemu?)
FideliiMama przyznała rację Fidelii.
Zostawiam Fidelii karteczkę i już mnie nie ma.
Tego Fidelii było już za wiele.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Fidelii.
Opowiedziałam Fidelii o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
FidelięPostaram się namówić Fidelię na spacer.
Na Fidelię spłynęła niewymowna ulga.
Fidelię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Fidelię jak dopisuje kolejne literki.
Patrzył na Fidelię z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FideliąPracuję razem z Fidelią.
Ja z Fidelią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Fidelią w salonie sami.
Siedzieliśmy z Fidelią przy basenie.
Oboje z Fidelią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FideliiW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Fidelii.
A o Fidelii to i słowa rzec nie umiał.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Fidelii.
Dzisiaj chciałam napisać o Fidelii.
Dobrze, że wspomniałeś o Fidelii.

Wołacz:
(hej!)
FidelioFidelio! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Fidelio!?
Fidelio! Wróć do mnie!
Dobranoc Fidelio!
Cześć Fidelio!