Odmiana imienia Festuś przez przypadki

Festuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Festuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Festusia

Celownik
(komu? czemu?):Festusiowi

Biernik
(kogo? co?):Festusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Festusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Festusiu

Wołacz
(hej!):Festusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FestuśDopiero do mnie dotarło, że Festuś już tu jest.
Dla mnie było już jasne, ze Festuś umiera.
Festuś nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Festuś zostaje z nami.
W domu Festuś często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FestusiaUroda Festusia miała potężną moc.
Dla Festusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przyglądałam się dłoniom Festusia.
Nie lubię Festusia.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Festusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
FestusiowiMama przyznała rację Festusiowi.
Kupiłem Festusiowi magnes na lodówkę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Festusiowi coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Festusiowi z rąk.
Festusiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
FestusiaKawę kupioną przez Festusia wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Festusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Festusia spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Festusia ze zdumieniem.
Pożegnali w końcu Festusia i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FestusiemDwa dni temu miałam z Festusiem śmieszną przygodę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Festusiem.
Ja z Festusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się z Festusiem.
Razem z Festusiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FestusiuZwiązana jest z nią legenda o Festusiu.
Dziś napiszę o Festusiu.
A o Festusiu to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Festusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Mowa oczywiście o Festusiu.

Wołacz:
(hej!)
FestusiuWitaj Festusiu!
Cześć Festusiu!
Festusiu! Gdzie jesteś?
Hej Festusiu!
Gdzie jesteś Festusiu!?