Odmiana imienia Fereolek przez przypadki

Fereolek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fereolek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fereolka

Celownik
(komu? czemu?):Fereolkowi

Biernik
(kogo? co?):Fereolka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fereolkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fereolku

Wołacz
(hej!):Fereolku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FereolekFereolek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Za chwilę wróci Fereolek z lasu.
Gdzie jest Fereolek?
Jak już wiecie mam na imię Fereolek.
Jutro Fereolek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FereolkaZaproszenia na urodziny Fereolka są gotowe.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Fereolka.
Postawa Fereolka była zupełnie inna.
Przyglądałam się dłoniom Fereolka.
Przed sobą ujrzałam rękę Fereolka.

Celownik:
(komu? czemu?)
FereolkowiDopiero teraz zrozumiałem, że Fereolkowi coś się stało.
Kto wie, może Fereolkowi wyjdzie do na dobre.
Zszedłem z drogi Fereolkowi i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Fereolkowi.
Mama przyznała rację Fereolkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
FereolkaPopatrzyłam na Fereolka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Fereolka znalazłam w recepcji hotelu.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Fereolka.
Patrzył na Fereolka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przyniesiona przez Fereolka kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FereolkiemPowinnam jednak pojechać z Fereolkiem.
Zostaliśmy z Fereolkiem w salonie sami.
Przez chwilę oboje z Fereolkiem patrzyli na siebie.
Obie z Fereolkiem postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Fereolkiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FereolkuTo jest pieśń o Fereolku.
A przecież nikt inaczej o Fereolku nie pisał.
Pamiętam o Fereolku.
Zapraszam na film dokumentalny o Fereolku.
Czasami myślę sobie o Fereolku.

Wołacz:
(hej!)
FereolkuDziękuję Fereolku za rozmowę!
Fereolku! Uważaj!
Witaj Fereolku!
Fereolku! Gdzie jesteś?
Hej Fereolku!