Odmiana imienia Ferdusia przez przypadki

Ferdusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ferdusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ferdusi

Celownik
(komu? czemu?):Ferdusi

Biernik
(kogo? co?):Ferdusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ferdusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ferdusi

Wołacz
(hej!):Ferdusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FerdusiaJa i Ferdusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Ferdusia grzecznie śpi.
Gdzie jest Ferdusia?
Ferdusia nie umie śpiewać.
Ferdusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FerdusiZobaczyłam uśmiechniętą twarz Ferdusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ferdusi.
Rozalia podeszła do Ferdusi.
Specjalnością Ferdusi jest jazda na koniu.
Tata Ferdusi poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
FerdusiZszedłem z drogi Ferdusi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Ferdusi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Ferdusi dojść do głosu.
Proszę Ferdusi nie dokuczać!
Coś muszę Ferdusi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
FerdusięPożegnali w końcu Ferdusię i wyszli razem.
Spojrzał na Ferdusię z zaciekawieniem.
Patrzy na Ferdusię wyczekująco.
Ferdusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Odprowadziłam Ferdusię do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FerdusiąRazem z Ferdusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Ferdusią na kanapie.
Obie z Ferdusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ferdusią.
Jadę z Ferdusią na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FerdusiMyślałam cały czas tylko o Ferdusi.
Dobrze, że wspomniałeś o Ferdusi.
Na koniec parę słów o Ferdusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ferdusi.
Śpiewam o Ferdusi.

Wołacz:
(hej!)
FerdusiuFerdusiu! Wróć do mnie!
Cześć Ferdusiu!
Hej Ferdusiu!
Dobry wieczór Ferdusiu!
Dziękuję Ferdusiu za rozmowę!