Odmiana imienia Fenennka przez przypadki

Fenennka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Fenennka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Fenennki

Celownik
(komu? czemu?):Fenennce

Biernik
(kogo? co?):Fenennkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Fenennką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Fenennce

Wołacz
(hej!):Fenennko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FenennkaAutorem artykułu jest Fenennka.
Autorem niniejszego tekstu jest Fenennka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Fenennka.
Co robi Fenennka?
Mam na imię Fenennka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FenennkiPożyczę od Fenennki samochód i możemy jechać.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Fenennki.
Tata Fenennki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Fenennki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Fenennki.

Celownik:
(komu? czemu?)
FenennceFenennce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zszedłem z drogi Fenennce i usiadłem w fotelu.
Dzięki Fenennce święta nabrały nowego wymiaru.
Ten nie pozostał dłużny Fenennce.
Co tej Fenennce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
FenennkęSpojrzałam na Fenennkę w wymownym geście.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Fenennkę.
W Fenennkę nagle coś wstąpiło.
Przyniesiona przez Fenennkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Sierżant wpatrywał się w Fenennkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FenennkąSprzątam pokój razem z Fenennką.
A sytuacja z Fenennką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Weekend spędzony z Fenennką był przesympatyczny.
Razem z Fenennką zrobiłyśmy obiad.
Refleksyjnie po spotkaniu z Fenennką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FenennceZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Fenennce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Fenennce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Fenennce.
Wczoraj wspomniałam o Fenennce z moim tatą.
Ten wiersz jest o Fenennce.

Wołacz:
(hej!)
FenennkoFenennko! Uważaj!
Hej Fenennko!
Witaj Fenennko!
Dobranoc Fenennko!
Dziękuję Fenennko za rozmowę!