Odmiana imienia Felka przez przypadki

Felka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Felka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Felki

Celownik
(komu? czemu?):Felce

Biernik
(kogo? co?):Felkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Felką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Felce

Wołacz
(hej!):Felko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Felki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Felek

Celownik
(komu? czemu?):Felkom

Biernik
(kogo? co?):Felki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Felkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Felkach

Wołacz
(hej!):Felki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FelkaMa na imię Felka.
Dobrze, że Felka grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Felka z lasu.
Felka nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Felka już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FelkiJestem mamą Felki i jeszcze trojga innych dzieci.
Rodzina Felki zginęła w wypadku samochodowym.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Felki.
Przed sobą ujrzałam rękę Felki.
Przez cały dzień czułam wzrok Felki na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
FelceFelce włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Felce.
Daję Felce, to co najlepsze we mnie.
Felce oczy błyszczą.
Tego Felce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
FelkęPoszłam dalej i wtedy poznałam Felkę.
Lubię Felkę.
Pożegnali w końcu Felkę i wyszli razem.
Na Felkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Felkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FelkąPracuję z Felką.
Idę na spacer z Felką.
Razem z Felką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Felką chcemy się przebrać za wampiry.
Obie z Felką postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FelceNo a teraz trochę więcej o Felce.
Nie wspomniałem na początku o Felce.
W powrotnej drodze myślał o Felce.
Myślał o Felce i o swoim życiu.
A przecież nikt inaczej o Felce nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
FelkoDzień dobry Felko!
Gdzie jesteś Felko!?
Hej Felko!
Felko! Uważaj!
Dobranoc Felko!