Odmiana imienia Felipke przez przypadki

Felipke imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Felipke

Dopełniacz
(kogo? czego?):Felipkea

Celownik
(komu? czemu?):Felipkeowi

Biernik
(kogo? co?):Felipkea

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Felipkeem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Felipkeu

Wołacz
(hej!):Felipke!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FelipkeAutorem artykułu jest Felipke.
Felipke odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Felipke chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Felipke.
Za chwilę wróci Felipke z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FelipkeaSpecjalnością Felipkea jest jazda na koniu.
Rodzina Felipkea wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rozalia podeszła do Felipkea.
Przez cały dzień czułam wzrok Felipkea na sobie.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Felipkea.

Celownik:
(komu? czemu?)
FelipkeowiDzięki Felipkeowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Felipkeowi.
Kto wie, może Felipkeowi wyjdzie do na dobre.
Zszedłem z drogi Felipkeowi i usiadłem w fotelu.
Zerwał jabłko i podał je Felipkeowi.

Biernik:
(kogo? co?)
FelipkeaW Felipkea nagle coś wstąpiło.
Przed wejściem spotkaliśmy Felipkea.
Spotkałam Felipkea w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Widzę Felipkea.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Felipkea bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FelipkeemWeekend spędzony z Felipkeem był przesympatyczny.
Razem z Felipkeem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Tym razem korespondowałam z Felipkeem.
Wieczorem z Felipkeem znowu idziemy na spacer.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Felipkeem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FelipkeuNie wspomniałem na początku o Felipkeu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Felipkeu.
A o Felipkeu to i słowa rzec nie umiał.
Pamiętajmy o Felipkeu i jej rodzinie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Felipkeu.

Wołacz:
(hej!)
FelipkeDobry wieczór Felipke!
Witaj Felipke!
Felipke! Wróć do mnie!
Hej Felipke!
Dobranoc Felipke!