Odmiana imienia Feliksia przez przypadki

Feliksia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Feliksia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Feliksi

Celownik
(komu? czemu?):Feliksi

Biernik
(kogo? co?):Feliksię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Feliksią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Feliksi

Wołacz
(hej!):Feliksiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
FeliksiaAutorem niniejszego tekstu jest Feliksia.
Na drugie imię mam Feliksia.
Jeśli jednak przegrasz, Feliksia zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Feliksia już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Feliksia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
FeliksiTata Feliksi sam opatrzył mi nogę.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Feliksi.
Ręka Feliksi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tymczasem zauważyłam wpis Feliksi kilka dni temu.
Specjalnością Feliksi jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
FeliksiZerwał jabłko i podał je Feliksi.
Rozalia z troską przyglądała się Feliksi.
Opowiedziałam Feliksi o przykrości która mnie spotkała.
Musiałam się zwierzyć Feliksi.
Chciałam szybko pochwalić się Feliksi.

Biernik:
(kogo? co?)
FeliksięLubię Feliksię.
Spojrzałam na Feliksię jak dopisuje kolejne literki.
Chwyciła Feliksię za rękaw płaszcza.
Popatrzyłam na Feliksię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na Feliksię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
FeliksiąIdę na spacer z Feliksią.
Siedzieliśmy z Feliksią przy basenie.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Feliksią.
Powinnam jednak pojechać z Feliksią.
Obie z Feliksią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
FeliksiTo jest pieśń o Feliksi.
Myślał o Feliksi i o swoim życiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Feliksi.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Feliksi.
W powrotnej drodze myślał o Feliksi.

Wołacz:
(hej!)
FeliksiuDobranoc Feliksiu!
Feliksiu! Wróć do mnie!
Witaj Feliksiu!
Feliksiu! Gdzie jesteś?
Cześć Feliksiu!